لَمپا

لَمپا، چراغی روشن در تاریکی های زمانه
  • لَمپا

    لَمپا، چراغی روشن در تاریکی های زمانه

مشخصات بلاگ
لَمپا

قدیم ندیم ها وقتی شب، تاریکی بر سر مردم شهر می کشید، انسان های بزرگ، زیر نور یک لَمپا، خود را از ظلمت جهل و نفهمی بیرون می کشیدند؛ ای بزرگ! این روزها اگر از تاریکی های زمانه خسته شدی، لَمپا روشن است...

طبقه بندی موضوعی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «معنای زندگی» ثبت شده است

چهارشنبه, ۲ آبان ۱۳۹۷، ۱۰:۳۸ ق.ظ

معنای زندگی 2

بسم الله الرّحمن الرّحیم

معنای زندگی چیست؟

کسانی که از آموزه های الهی محروم هستند، در جواب این سؤال یا به پوچی زندگی معتقد می شوند یا برای فرار از پوچ گرایی، اهدافی چون لذّت جویی مادّی و انسان گرایی را انتخاب می کنند. امّا خداوند متعال، معنا و هدف زندگی انسان را چه معرّفی کرده است؟

در برخی آیات قرآن کریم، هدف از خلقت آسمانها و زمین، آزمایش انسان معرّفی شده است. در آیه 7 سوره کهف می فرماید : « إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زینَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً » : ( ما آنچه را روى زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل مى‏کنند. )

در آیه دیگری، هدفِ خَلق انسان را کسب رحمت و هدایت الهی دانسته و می فرماید : « وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً واحِدَةً وَ لا یَزالُونَ مُخْتَلِفینَ  * إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُم‏ ... » : ( و اگر پروردگارت مى‏خواست، همه مردم را یک امّت (بدون هیچ گونه اختلاف) قرار مى‏داد ولى آنها همواره مختلفند * مگر کسى را که پروردگارت رحم کند! و براى همین (پذیرش رحمت) آنها را آفرید! )  ( 118 و 119 هود )  مراد از اختلاف در این آیه ، اختلاف انسان ها در دین است و منظور از رحمت، یافتن هدایت الهی است. (تفسیر المیزان ، علامه طباطبایی ، ج 11، صص 61 64.)

آیه 56 سوره ذاریات، هدف از خلقت انسان و جنیان را عبادت خدا معرفی می کند : « وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُون» : (من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند. )

آنچه تا کنون گفته شد از آزمایش، جلب رحمت ، عبادت خداوند متعال، نمی تواند هدف نهایی زندگی انسان باشد و به آن معنا ببخشد بلکه اینها، اهداف متوسطی هستند که انسان را به یک هدف کلان و غایی می رسانند و آن، یافتن حیات طیّبه و رسیدن به قرب الهی است. قرآن کریم می فرماید: « مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُون»: (هر کس کار شایسته‏اى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن است، او را به حیاتى پاک زنده مى‏داریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالى که انجام مى‏دادند، خواهیم داد.)  (97 نحل )

انسانی که در بستر آزمایش ها، مشمول رحمت و هدایت الهی شده و به ایمان و عمل صالح (عبودیت ) برسد، به حیات طیبه زنده خواهد شد. حیات طیبه، حیاتی حقیقی است که خداوند متعال به بنده اش افاضه می کند و از آثار آن علم  و قدرتی  است غیر از علم و قدرت حیات طبیعی . حیاتی که در آن حزن و اندوه راه ندارد  و خدا و رسولانش انسان را به سوی آن دعوت می کنند: « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْییکُم‏ » (اى کسانى که ایمان آورده‏اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامى که شما را به سوى چیزى مى‏خواند که شما را حیات مى‏بخشد ) ( 24 انفال )

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۷ ، ۱۰:۳۸
کویر نشین
دوشنبه, ۳۰ مهر ۱۳۹۷، ۱۰:۳۸ ق.ظ

معنای زندگی 1

بسم الله الرّحمن الرّحیم

آیا زندگی انسان معنایی دارد؟

پرسش از معنا داری زندگی، سؤالی است که در مکاتب مادّی و الحادی به وفور، مطرح می شود ؛ شاید مکاتب الهیِ تحریف شده نیز، به این پرسش عنایتی داشته باشند، امّا در دین جامع و جاودانه اسلام، سؤال از معنا داری زندگی، نادرست است؛ چرا که طبق جهان بینی اسلامی، جهان و جهانیان، از جمله انسان و زندگی او، آفریده خدایی عالم و قادر و حکیم است و خدای حکیم، هیچ چیز را پوچ و بیهوده نمی آفریند. معنا داری تمام خلقت، در آیات شریفه قرآن کریم به صراحت تأکید شده است.

خداوند متعال در آیه شریفه 27 سوره ص می فرماید: « وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما باطِلاً ذلِکَ ظَنُّ الَّذینَ کَفَرُوا فَوَیْلٌ لِلَّذینَ کَفَرُوا مِنَ النَّار »: (ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست بیهوده نیافریدیم این گمان کافران است واى بر کافران از آتش (دوزخ) )
طبق این آیه، بطلان و پوچی از خلقت تمام موجودات نفی شده و باطل دانستن خلقت، به کافران نسبت داده شده است، این گروه هستند که به خاطر جهان بینی نادرستی که دارند، هرگاه به ناکامی ها و رنج های زندگی انسان ها نظر کنند، در ورطه این سؤالِ بی معنا می افتند که : آیا زندگی معنایی دارد؟


قرآن کریم، اعتقاد به معنا داری آفرینش ( که زندگی ما ، جزئی از آن است ) را اعتقاد مؤمنان بر شمرده و از اعتراف آنها به این مسأله خبر می دهد : « الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّار» :(همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده‏اند، یاد مى‏کنند و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین مى‏اندیشند (و مى‏گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‏اى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار. ) ( 191/ آل عمران)
طبق آیه شریفه، اگر کسی در آفرینش جهان، تفکّر کند و به ربوبیّت خداوند متعال اذعان داشته باشد، به حقّانیّت خلقت اعتراف خواهد کرد و آنچه حق باشد، بطلان، پوچی ، بیهودگی و بی معنایی در آن راه ندارد.

در آیه ای دیگر، کسانی که گمان به پوچی خلقت برده اند را نکوهش کرده و می فرماید: « أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُون‏» : (آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریده‏ایم، و بسوى ما باز نمى‏گردید؟) ( (115 / مؤمنون)

این آیه، در آیات مربوط به قیامت و در احوال جهنّمیان است و خداوند متعال با استفهام توبیخی، در جواب درخواست آنها برای بازگشت به دنیا ، می فرماید: « آیا شما گمان می کردید که بیهوده و پوچ آفریده شده اید؟ » و با این جمله، عاقبت وخیمِ بی معنا دانستن زندگی را متذکر می شود. همچنین در آیه شریفه، بیهوده دانستن خلقت و عدم اعتقاد به معاد را مرتبط دانسته است. در واقع کسی که بینش درستی درباره حیات اخروی نداشته باشد، چه آن را انکار کند، چه عقاید تحریف شده ای نسبت به آخرت داشته باشد، در معناداری زندگی دنیا دچار تردید می شود.

بنابراین، در دین متعالی اسلام، پرسش از معناداری زندگی، منتفی است و آنچه مورد سؤال واقع می شود، چیستی معنای زندگی است.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مهر ۹۷ ، ۱۰:۳۸
کویر نشین