مسلم بن عوسجه

حبیب! حواست به آقامان باشد ...

 گرد و غبارِ نبرد که فرونشست، امام به بالینش آمدند... « پروردگارت تو را رحمت کند، ای مسلم بن عوسجه » این جمله امام را که شنید، چشمانش را باز کرد.

حبیب بن مظاهر نزدیکش بود. با دست به امام حسین (علیه السلام) اشاره کرد و گفت : ای حبیب، تو را وصیت می کنم به این آقا، باید خود را فدای او کنی.
- حبیب بن مظاهر : به خدای کعبه سوگند، همین کار را می کنم.

ساعتی نگذشت که به وصیت دوستش عمل کرد...

نفس المهموم، شیخ عباس قمی، ص333.

 خدایا، دوستانی نصیبم کن که مرا به امام زمانم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) نزدیک کنند ...

به کانال ما در ایتا بپیوندید : pedaremehraban@

حر بن یزید ریاحی

چه کریم است اگر حرّ بشوی می بردت ...
 

لرزه ای بر اندامش افتاده بود.
یکی از سپاهیان عمرسعد گفت: می خواهی یورش بری؟ وضع مشکوکی داری! تو را در هیچ میدانی اینچنین ندیدم، این چه حالی است؟
👈حرّ گفت: خود را میان بهشت و جهنّم می بینم، به خدا سوگند، چیزی را بر بهشت ترجیح نمی دهم هرچند پاره پاره و سوزانده شوم.
تازیانه ای بر اسب زد و به قصد حسین (علیه السلام) تاخت...
 

📚نفس المهموم، شیخ عباس قمی، ص319.
 

‼️گاهی میان بهشتی یا جهنّمی شدن یک انتخاب فاصله است!! مواظب انتخاب هایمان باشیم...

 

گریه بر امام حسین (علیه السلام)

 

✅امام صادق (علیه السلام):

🌻 هر کس هنگام ذکر (مصائب) امام حسین (علیه السلام) به اندازه بال مگسی، اشک از چشمش خارج شود، ثوابش بر خداوند متعال است و خدا به کمتر از بهشت راضی نمی شود.🌻

📚کامل الزیارات، ص100

 

گریه بر امام حسین ع و این همه ثواب؟!

بسم الله الرّحمن الرّحیم

حدیث های ثواب گریه بر امام حسین علیه السلام را دیده اید؟

امام صادق علیه السلام فرمودند: سیدالشهدا علیه السلام به کسانی که بر او گریه می کنند نظر کرده و برای آنها استغفار می کند و از پدر بزرگوارش می خواهد که برای آنها استغفار کند، سپس خطاب به آنها می گوید :

« أَیُّهَا الْبَاکِی لَوْ عَلِمْتَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَکَ لَفَرِحْتَ أَکْثَرَ مِمَّا حَزِنْتَ وَ إِنَّهُ لَیَسْتَغْفِرُ لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَةٍ. » :

ای گریه کننده! اگر می دانستی که خداوند چه چیزی برای تو آماده کرده، شادی تو بیشتر از حزن تو بود. قطعاً خداوند همه ی گناهان و اشتباهات گریان ( بر من ) را آمرزید.

(کامل الزیارات، ابن قولویه قمی، باب 32، ص 103 )

شاید کسی نتواند این همه اجر را برای یک اشک باور کند. امّا به شهادت قرآن و حدیث نبوی، باور احادیث ثواب گریه بر امام حسین علیه السلام آسان می شود؛ به آیه زیر توجّه کنید :

« ... ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزیدُ الْمُحْسِنین » ( آیه 58 بقره ) ( درحال سجده از این در وارد شوید و بگویید حطّه تا خطاهای شما را بیامرزیم و نیکوکاران را پاداش بیشتری می دهیم.)

این آیه درباره بنی اسرائیل، قوم حضرت موسی علیه السلام است. پس از نافرمانی ها و گناهان متعدد ، بنی اسرائیل گرفتار عذاب شده و مدّت چهل سال در بیایان سرگردان شدند. پس از این تنبیه چهل ساله، خداوند متعال آنها را بخشید و امر کرد تا از دَرِ خاصّی و به حالت سجده و درحال گفتن « حطّه» ، وارد بیت المقدس شوند تا گناهانشان آمرزیده شود. حطّه یعنی : خدایا گناهان ما را بریزان. این در به باب حطه معروف شد. ( تفسیر نمونه، ج‏1، ص: 267 )

یک سؤال : اگر ممکن است که با وارد شدن از یک در، گناهان انسان آمرزیده شود، آیا نمی شود که با گریه بر فرزند مظلوم پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله گناهان کسی آمرزیده شود؟

وقتی حدیث رسول رحمت صلی الله علیه و آله را در کنار آیه قرار دهیم، دل به احادیث فضیلت عزای امام حسین علیه السلام اطمینان پیدا می کند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند : « مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی مَثَلُ بَابِ حِطَّةٍ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ » : ( اهل بیت من ( در میان امّتم ) مانند باب حطه در میان بنی اسرائیل هستند. )

(بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏24 ؛ ص225 )

امام حسین علیه السلام، خامس آل عبا و از اهل بیت پیامبر خدا، مانند باب حطه است. اگر می خواهی گناهانت آمرزیده شود و خداوند به تو نظر رحمت کند، از این در وارد شو...

---

عاشورا چیست؟

بسم الله الرّحمن الرّحیم

گاهی آن قدر از شعور حسینی صحبت می شود (صد البته که لازم هم هست) که از شور حسینی غافل می شویم یا آن را کم ارزش می دانیم. در حالی که باید هر دو را حفظ کرد.

ببینید خداوند عاشورا را چگونه برای کلیم خود تعریف می کند:

روزی حضرت موسی علیه السلام از خداوند متعال پرسید : خدایا، چرا امّت محمّد صلی الله علیه و آله را بر دیگر امت ها برتری دادی؟ خداوند عزّ و جلّ فرمود : به خاطر داشتن 10 خصلت : نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، نماز جمعه، نماز جماعت، قرآن، عِلم و عاشورا .

حضرت موسی علیه السلام پرسید : پروردگارا ، عاشورا چیست؟ خداوند رحمان فرمود : « الْبُکَاءُ وَ التَّبَاکِی عَلَى سِبْطِ مُحَمَّدٍ ص وَ الْمَرْثِیَةُ وَ الْعَزَاءُ عَلَى مُصِیبَةِ وُلْدِ الْمُصْطَفَى » : ( گریه و خود را به گریه زدن برای نوه محمّد صلی الله علیه و آله و نوحه خوانی و عزاداری بر مصیبت فرزند مصطفی )  سپس فرمود: ای موسی، بنده ای از بندگانم نیست در آن زمان که برای فرزند مصطفی گریه کند و خود را به گریه وادارد و عزاداری کند مگر اینکه بهشت را برای او قرار می دهم . بنده ای نیست که از روی محبّت به فرزند فاطمه زهرا سلام الله علیها درهمی برای غذا و کارهای دیگر خرج کند مگر اینکه در دنیا هر درهم را به 70 برابر برکت دهم و در بهشت سلامت قرار دهم و گناهانش را بیامرزم. به عزّت و جلالم سوگند ، زن یا مردی نیست که در روز عاشورا یا غیر آن، یک قطره اشک از چشمانش جاری شود مگر اینکه اجر 70 شهید برایش نوشته شود.  ( مستدرک الوسائل، محدّث نوری، ج 10 ، ص 319   و  مجمع البحرین ، شیخ طریحی، ج 3 ، ص 406 )

شعور حسینی + شور حسینی

در هیچ کدام کم نگذاریم...

لعن کردن چرا؟

چرا شیعیان افرادی را لعن می کنند؟ چرا در زیارت عاشورا کسانی که بیش از هزار سال پیش بودند را لعن می کنیم؟ لعن کسانی که به ظاهر مسلمان بودند چه مجوّزی دارد و چرا باید این کار را انجام دهیم؟

تولّی و تبرّی از مسائل مهم در اسلام است و از اعمال اصلی در شریعت ما محسوب می شود. تولّی به معنای مولا و پیشوا قرار دادن و عشق ورزیدن به حق و تبرّی ، بیزاری جستن از باطل است. لعن کردن، یکی از مصادیق تبرّی است. لعن کردن، یعنی از رحمت خدا دور دانستن و بیزاری جستن از کسی که از مصادیق باطل است. تولّی و تبرّی به زبان امروزی یعنی مشخص کردن موضع خودمان. در برابر افکار، گروه ها، جنبش ها و ... باید موضع خودمان را مشخص کنیم. اگر کسی در مقابل یک فتنه، یک حرکت انحرافی سکوت کند، موضع خودش را مشخص نکند منافق است، منفعت طلب است. پس شیعه افرادی را لعن می کند تا موضع خودش را در برابر آنها مشخص کند.

اینکه ما در زیارت عاشورا کسانی را لعن می کنیم، یعنی : ای عزیز دل فاطمه و ای مولا و سرور ما! ما تو را مولا قرار می دهیم و به تو عشق می ورزیم و تو را حق می دانیم و نسبت به ظالمان به تو تبرّی می جوییم و راهمان را از آنها جدا می کنیم. یعنی ما نسبت به امام حق تولّی داریم و نسبت به همه ی ظالمان دنیا تبرّی و این موضع ماست تا ابد. همین است که برخی دشمنان از به زبان آوردن چند کلمه ی ما بیم دارند و برای خدشه دار کردن این عمل دست و پا می زنند.

 امّا مجوّز لعن کردن بر ظالمان و قاتلان اهل بیت علیهم السلام با اینکه به ظاهر مسلمان بودند :
خداوند تبارک و تعالی فرمود : «إِنَّ الَّذینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهینا » ( 57 سوره احزاب ) : (قطعاً کسانی که خدا و رسولش را اذیت کنند، خداوند در دنیا و آخرت آنها را لعن می کند و برای آنها عذابی خوار کننده آماده است.)

در آیه شریفه ، فرموده هرکس اذیت کند، نفرموده هر کس از کافران،از مشرکان، به طور مطلق هرکس خدا و رسول صلی الله علیه و آله را اذیت کند، چه به ظاهر مسلمان باشد و چه کافر.
در مورد اذیت خدا و رسول صلی الله علیه و آله آیا کسی از علمای اسلام هست که این حدیث را منکر شود : قال رسول الله صلی الله علیه و آله: « مَنْ‏ آذَى‏ فَاطِمَةَ فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ آذَانِی فَقَدْ آذَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَل»‏ : ( هرکس فاطمه را اذیت کند مرا اذیت کرده و هر کس مرا اذیت کند خدا را اذیت نموده ) (الفصول المختارة ؛ شیخ مفید ، ص 88 )

آیا کسانی که فاطمه سلام الله علیها را زدند و حقش را غصب نمودند و امامان از فرزندان او را کشتند، او را اذیت نکردند؟ آیا کسانی که فرزند عزیزش را ذبح کردند و یاران و اصحاب او را کشتند و زنان و فرزندانش را به اسارت بردند فاطمه سلام الله علیها را اذیت نکرده اند؟
وقتی خداوند چنین کسانی را لعن می کند آیا ما نباید از آنها تبرّی جوییم؟
قضاوت با شما...

---

اینجا خیمه ای بر پاست

محرم که می آید خیالم از همه چیز راحت می شود؛

از تاریکی،

از مرداب،

از شیطان،

امام حسین ^ع حواسش به همه چیز هست...