اگر مسلمانی از غصه بمیرد جا دارد!

امیرالمؤمنین (علیه السلام):

به من خبر رسیده که مردی از دشمنان، بر زن مسلمان و غیر او (زنی که در پناه اسلام بوده) حمله کرده و زیور آلات او را غارت کرده و آن بینوا در برابر آن مهاجم، جز کلمه استرجاع (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون‏ ) و طلب رحم، مدافعی نداشته است. آن گاه این غارتگران‏ با غنیمت بسیار بازگشته، در حالى که یک نفر از آنها زخمى بر نداشته و خونی از آنها ریخته نشده (کسی با آنها مقابله نکرده). اگر بعد از این حادثه مسلمانى از غصه بمیرد جاى ملامت نیست، بلکه در نظر من چنین مرگی به جاست. عجبا عجبا! به خدا سوگند که اجتماع اینان بر باطلشان، و پراکندگى شما از حقّتان، دل را مى‏ میراند.

نهج البلاغه، خطبه 27